Tevbelerimiz ve Günahlarımız

Tevbelerimiz ve Günahlarımız

Tövbe nedir?
İşlediği hata ve günahtan dolayı pişmanlık duyarak bir daha yapmamaya karar vermektir.

Tövbe,mertçe dönmek ve söz vermektir.

Tövbe, günah duygusuyla, benliğin bir hesaplaşması ve kişinin kendisini yenilemesidir.

Bu anlamda tövbe, Allah’ın gazabından, lütfuna,rahmetine; hesabından rahmet ve inayetine,yardımına sığınmak demektir.

Zira tövbe, Hz. Adem’le başlamış, nefis ve şeytana karşı kulluğun bir göstergesi olarak kıyamete kadar da devam edecektir...

Tevbe kişinin kendini yenilemesi ve bir iç onarımıdır. Yani, kötü yönlendirici düşünce ve davranışlarla bozulan kalbi yeniden dengeye ,düzene koyma yolunda, insanın Hak’dan Hakk’a kaçması, daha doğrusu, O’nun gazabından lütfuna affına, hesabından ve inâyetine sığınmasıdır tevbe.

Günah nedir?
Cezayı gerektiren amel. Dine,akla,kanunlara aykırı iş. Allah'ın emirlerine uymayan hareket.


Din dilinde günah olan hukukta yasak,din dilinde helal olan hukuk dilinde mubah demektir...

İnsan ve evreni yaratan Allah ,onun psikolojik,biyolojik ve sosyolojik yapısını bildiğinden ona uygun kurallar göndermiştir.

Bu anlamda saf ve doğru aklın ürünleriyle dinin kuralları çelişmez…

Din,insanın manevi yapısını da içerir ve insanı hem fiziksel hemde düşünsel olarak doğruya yönlendirir…Çıkmazlarında onu öylece bırakmaz…


Hadis-i şerifte beyan buyurulan: “Kul bir günah işlediği vakit, kalbinde siyah bir nokta oluşur.
Eğer tevbe edip vazgeçer, af dilerse kalbi yine parlar. Ama tekrar günaha dönerse, o leke büyür, nihayet bütün kalbini ele geçirir.”


Yukarıdaki hadise göre insanın duygu dünyası zamanla kirlene kirlene artık doğruları göremez olur ve sonrasında yanlışlarda ısrar eder ve sapkınlığını arttırır ; ayette değinildiği gibi “Allah onların kalplerini mühürler”(Bakara7) Bu mühürleme İnsanın seçimlerinin sonucu haline gelmiş olur..

“İnsan”kelimesi,Nisyan yani hata yapabilen ve unutabilen anlamlarına gelir .Dolayısıyla hata ve af ve tövbe onun ayrılmaz özelliğidir.

“Allah kulunun tövbesinden dolayı sevinir”-

“Eğer siz hiç hata yapmasaydınız Allah yerinize tövbe edenleri getirirdi.”

Günahının büyüklüğüne değil,Allah’ın Rahmetinin büyüklüğüne güven”


“Ey Ademoğlu! İşlediğin günahların affını umarak bana dua ettin ben de kabul ettim,

ey insanoğlu günahların gökyüzüne ulaşsa sen bana dönerek tevbe edersen ben yine affederim.

Ey ademoğlu sen yeryüzünü dolduracak kadar günahla bana gelsen bana ortak koşmadıkça ben de sana yeryüzünü dolduracak kadar mağfiret/bağışlamayla gelirim."

Kul için gerekli olan şu üç şeydir:

Birincisi: Kabulünü umarak dua etmek. Çünkü Rabbimiz buyuruyor ki: "Rabbiniz dedi ki bana dua edin,cevap vereyim"

İkincisi: Mağfiret(affedilmek) için istiğfarda(af isteğinde) bulunmak velev ki günahların bir ucu bulutlara değse bile. "Allah'tan mağfiret/af dileyin, muhakkak ki Allah çok affedicidir, çok merhametlidir."

Üçüncüsü: Tevhid üzere olmak, Allah'a şirk koşmamak. Kim tevhidi kaybederse, mağfireti/affı de kaybeder. Çünkü Rabbimiz buyurdu ki: "Muhakkak ki Allah kendisine şirk (ortak) koşulmasını affetmez. Bunun dışındakileri dilediği için affeder

“Ey insanlar, Rabb'inizden korkun ve babanın, çocuğunun yaptığından ceza görmeyeceği, çocuğun da babasının yaptığından ceza görmeyeceği bir günden çekinin.
Allah'ın vaadi gerçektir. Dünya hayatı sizi aldatmasın ve şeytan, Allah'ın affına güvendirerek sizi kandırmasın.”(Lokman 33)


Tövbekar, sürçüp, düşüp kapaklandıktan sonra hemen kalkıp tevbe ile doğrulan; yanlışının farkına vararak Cenâb-ı Hakk'a yönelen, sonra da yalvarıp yakarmalarıyla tevbe edendir.....


Allah affedicidir,ancak suç işleyenleri cezalandıracak kadar adaletlidir

Tevbe konusunda dengeyi yakalama adına bir taraftan Allah'ın sonsuz merhametine güven esas alınıp istek duygusu güçlendirilmeli, diğer yandan da günahların çirkin yüzü gösterilip, işlenen günahlar neticesinde bir kısım duyguların ölebileceği ve telafisi mümkün olmayacak bazı mahrumiyetlerin yaşanabileceği bilinmelidir.....


İnsanın hata yapması onun ayrılmaz özelliği olup; mükemmel olmadığı anlamına gelir.....

Peygamberimizin de (asm) ifade ettiği gibi,

“Pişmanlık tövbedir.” Ve pişmanlık yeniden doğuştur, hayata yeniden tutunuştur. Kalbin temizlenmesi, ruhun güzelleşmesi, hep Allah’ın emirlerinde gizlidir..........


Pişmanlığın ilâcı tövbedir, istiğfardır, oruçtur ve namazdır.

Kur’an-ı Kerim de “Kendisini kınayan nefse yemin olsun”(Kıyamet suresi 2)ayetinde hatasını anlayan ve bunu bilen sonra da gereğini yapan insanın bu yaptığının önemine binaen Allah Kur an da bu nefse yemin etmektedir


-“İşlediği hatadan sonra tevbe edip davranışlarını düzeltenler bilsin ki, Allah onların tevbesini kabul eder. Hiç şüphesiz Allah affedicidir ve merhametlidir.(Maidesuresi39.ayet)

Allah Resûlü (sallallâhu aleyhi ve sellem): “Allah bir kulunu severse artık ona günahı zarar vermez.” buyuruyor. Bu peygamber beyanından anlıyoruz ki, Allah'ın bir kulunu sevmesi, o kulun günahlardan korunması adına çok önemlidir. Çünkü Allah (celle celâluhu) sevdiği kulun kalbine günahın çirkinliğini bütün dehşetiyle duyurur ve onun içinde günaha karşı tiksinti duygusu hâsıl eder.




"Yine onlar bir kötülük işlediklerinde ya da kendilerine zulmettiklerinde Allah'ı hatırlayarak hemen günahlarının affedilmesini dilerler. Günahları Allah'tan başka kim affedebilir? Onlar işledikleri günahlarda, bile bile ısrar etmezler." (Al-i İmran Suresi, 135)

Büyük günahlardan sakınılınca yüce Allah'ın kendi inisiyatifi ile ve tek taraflı olarak küçük günahları bağışlayacağıdır.


Hata/günahtan sonra af dilenmeli ve o kötülükleri affettirici iyilikler yapılmalıdır..

Tevbe kuru kuruya bir söz olmayıp hal ve hareketleriyle bu pişmanlığı göstermektir


– Şüphesiz Allah, çokça tevbe edenleri ve tevbe edip tertemiz olanları sever.” (Bakara Sûresi, 2/222)

Resulullah (sav) (bir Hadis-i kudsi'de) Rabbinden naklen buyururlar ki:

"Bir kul günah işledi ve: "Ya Rabbi günahımı affet!" dedi.

Hak Teala da: "Kulum bir günah işledi; arkadan bildi ki günahları affeden veya günah sebebiyle cezalandıran bir Rabbi vardır."

Sonra kul dönüp tekrar günah işler ve: "Ey Rabbim günahımı affet!" der.

Allah Teala Hazretleri de: "Kulum bir günah işledi ve bildi ki, günahı affeden veya günah sebebiyle cezalandıran bir Rabbi vardır.

Sonra kul dönüp tekrar günah işler ve: "Ey Rabbim beni affeyle!" der.

Allah Teala da: "Kulum günah işledi ve bildi ki, günahı affeden veya günah sebebiyle muaheze eden bir Rabbi olduğunu bildi. Dilediğini yap, ben seni affettim!"

buyurdu."(Ebu Hüreyre, Hadis No: 4143-Buhari)

- Allah'tan gelen merhamet sayesinde onlara yumuşak davrandın. Eğer sert, katı kalpli biri olsaydın, kuşkusuz çevrenden uzaklaşırlardı. Onları bağışla, kendileri için Allah'tan af dile, yapacağın işler hakkında onların görüşlerini al, ama karar verince artık Allah'a dayan. Hiç kuşkusuz Allah kendisine dayananları sever.(Ali imran159 )



Hiç kimse başkasının günahını yüklenmez.(Fatır suresi 18)

Herkes kendi yükünü sırtında taşır. Hiç kimse başkasının yükünü taşımaz.