Kur’an’da yıldızların ele alınış
biçimi, Allah’ın insanlar için yarattığı kainatın bir parçası olarak karşımıza
çıkar. Yine ilmin istismarı, ilim adına bir kısım parazitleri de beraberinde
getirecektir. İnsan her şeyle imtihan olur. Çünkü dünya bir imtihan yeridir.
Ailesi, çocukları, eşi, parası, malı, mülkü, sevdikleri, sevmedikleri ve ilmi,
irfanı, izanı... Her şey bir imtihan unsurudur. Bunların içerisinde özellikle
konumuzla ilgili olan husus ilimdir.

Bu türlü gizli ilimlerin aslında
faydalı yönleri de ortaya çıkarılıp iyi yönde kullanılabilir. Çünkü kıyamet
yaklaştıkça kötülükler artacak, imtihan zorlaşacak. Buna gizli-açık işaretler
var. İnsanların içine düştüğü bir kısım sıkıntılar, onlara gayrı meşru yolları
gösterecek, o yollara sağlam bir iman ve izan sahibi değilse daha kolay
düşecektir. Özellikle bugün ülkemizin içinde bulunduğu durum ve geçirdiği
metamorfoz döneminde kabuğunu kırıp düzlüğe ve selamet sahiline çıkabilmesi için
çetin dar boğazlardan geçtiği gözlenmektedir.
Bu dönemde kişi dininden, inancından
ve ahlakından tavizler vermeye zorlanacaktır. Hatta öyle zorlanacaktır ki, bu
tavizleri vermeyenlerin yaşama hakları olmadığı ima edilecek veya açıkça
söylenecektir. Bu vesileyle reklamların körüklediği lüksten zaruri olamayan
ihtiyaçlara kadar pek çok masraf kapısı açılacaktır. İnsanlar ya çalacak, ya
dolandıracak ya da elinde bulunan imkanları istismar edecektir. Artık iman da
küfür de açıktan seyrine devam ettiği için insanlar arasında fazlaca bir fark
görülmeyecektir. Gerçek alimler ve amirler takdir görmediği için fitne ve
bozulmalar baş gösterecek, sahtekarlar ortalığı saracaktır.

Bu yüzden cinlerin ve şeytanların
saltanatı başlayacak, insanların Hak’tan uzaklığı, Allah’a isyanı şeytanları
yeryüzüne çıkaracak ve onlarla olan dostluk ve arkadaşlıklar revaç bulacaktır.
Psikolojik hastalıklar artacak, toplumsal şizofrenler ve saralar, zihinsel
felçler, ruhsal bozukluklar artacak; bunları tedavi edebildiğini söyleyen
cinciler, büyücüler, üfürükçüler ve hasılı sihir ve sihirbazlar
yaygınlaşacaktır. İşte bu dönemde gaybî - gizli ilimler hakkında bilgisi
olduğunu iddia eden ama gerçekte şeytanların ve cinlerin oyuncağı olmaktan başka
bir şey olmayan görünüş itibariyle müslüman fakat içten içe küfür kaynayan
yalancılar ortaya çıkacak ve buradan da bir geçim kaynağı temin
edeceklerdir.

Böyle bir zamanda imanı muhafaza etmek
meşhur hadisi şerifin ifadesine göre “bir avuç kor ateş” taşımak kadar
zorlaşacaktır. Çünkü artık her şey menfaat ve çıkar hesapları ile politik
mülahazalarla ölçülüp tartılır olacaktır. Bu zaman fitne zamanıdır. Fitne
zamanında ise nasıl sürprizlerle karşılaşılacağı bilinmez. Buna ancak kişinin
imanı engel olabilir ve insan imanı, izanı nispetinde kendisini
koruyabilir.

Bu dönemde ortaya çıkabilecek
fitnelere ve istismarcılara karşı Hz. Peygamberin ümmetini uyardığı pek çok
hadisi şerif vardır. Onları yerine havale ederek burada sadece konumuzla ilgili
olanı nakletmek istiyoruz:

Rezin’in naklettiği bir hadisi şerif
şöyledir: İbnu Abbâs (r.a) anlatıyor: “Rasülullah (s.a.v) buyurdular ki: “Kim,
Allah'ın zikrettiğinin gayrisi için yıldızlar ilminden bir bab iktibas ederse
sihirden bir şube iktibas etmiş olur. Müneccim kâhindir; kâhinde sihirbazdır,
sihirbaz da kâfirdir.” Bir diğer rivayette ise hadis şöyle gelmiştir: “Kim
yıldızlarla ilgili bir ilim iktibas etmişse sihirden bir şube iktibas etmiş
demektir. (Yıldız ilmi) arttıkça (sihir ilmi de) artar.”(1)

Hadiste geçen “Allah’ın zikrettiğinden
başkası” tabiri, Kur’an-ı Kerim’de geçtiği şekliyle, yıldızların Allah’ın
varlığını ve birliğini gösteren birer delil olması, semamızı süsleyen birer
avize ve takvim belirleyici özellikleri ve şeytanları taşlamaya yarayan
kısmıyla, gökyüzü sakinlerin meskenleri şeklindeki bilgilerdir. Bunları fal
bakmak, insanların kaderine hükmeden, hareketleriyle yağmur, kar vs. yağdıran
güçler olarak görmek ve büyü ve falcılığa alet etmek, burçlar ilmiyle,
Yıldızname ile ilgisini kurup, insan kaderine hükmettiklerini düşünmek ve öyle
inanmak küfür olarak nitelendirilmektedir. Çünkü insanlara ve tabiata hükmeden
yegane güç ve kuvvet, kainatta kendinden başka güç, kuvvet ve kudret sahibi
olmayan Allah’ın gücü ve kuvveti, Onun iradesi ve kudretidir. O dilemedikçe
hiçbir şey olmaz.(2)

(1) Ebu Dâvud, Tıbb 22,
(3905).

(2) Karş.: Haşr, 59/23-24; Saf, 61/1;
Münafikun, 63/8; Teğabün, 64/18; Mülk, 67/2.