Ağlamakla dolu içerim ..,Yalnızım . Yeniğim . Tamda aksine küçücüğüm .
Ağlamakla dolu içerim ..
Yalnızım . Yeniğim . Tamda aksine küçücüğüm .
Ağlamakla dolu içerim ..
Öyle ulu orta değil ama saklnaıp da bir köşeye hıçkırıklarımı tıkayarak boğazıma sessiz sedasız ağlamak !
Kendimi bile rahatsız etmeyecek kadar sus pus akıtmak zehrimi.
Ne zaman bulaştı üzerime çaresizlik yenilmişlik ve hevessizlik kokan bu çok koyu bir başınalık 
Düşüne düşüne eskittiğim ve artık sonsuza kadar kaybettiğim düşlerimin cenazesindeyim !
Nasıl bilirdiniz diyen tok bir ses ve hayallerine aç bir iç ses ;
-Ulaşılmaz bilirdik- diye bozan sessizliği .
Tüm sessizliklerin içinde bile duyulan kanamalı bir haykırış sonra
-uzansam tutacaktım sanki-
Ne de çabuk toplandı eşyalar ve terk edildi varlığınızın sahibi ben !
Ama gerçek işte..
Zaman beklemiyor ki !
Sorular soruyor seçeneklerden birini işaretleyiniz diyor ve yoksa yanıt alıp da başını gidiyor .
Gidince hiç oluyor !
Tam da şimdi işte farkedince insan yokluğun yüreğe düşen sızısını olanı da var sayamıyor .
Yani aslında bir umutluk bile ses olmuyor !
Yalnızım .
Yeniğim .
Tamda aksine küçücüğüm .
Laf ola beri geleni çürütmüşlüğün keyifli kıvamında çaresizim !
Sesler İnsanlar Kalabalık Telaş Panik
Yorgunum !