Allah’tan İstemenin Esası,Usulü ve Adabı
“Yalnız sana kulluk eder,yalnız senden yardım dileriz.”
Fatiha’da bize bize kıldığımız namazların her rekatında tekrarlatılan bu tevhidi ilke,şöyle de Türkçeleştirilebilir.
”Yalnız sana kulluk ederiz,zira yalnız senden yardım isteriz.
”Yani biz kulluğumuzu kime hasrediyorsak,yardımı da O’ndan isteriz.
İnsanca var olmak,dua demektir.
Onun için,Kur’an öyle der.
“Eğer duanız olmasaydı,Rabbinizin ne işine yarardınız!”
Bu ayate bakarak diyebiliriz ki :İnsan dua etmek için yaratılmıştır.İnsanın
Allah karşısında esas duruşu,dua halidir.Namaz anlamına gelen salat,aynı zamanda “dua” demektir.Hayatın namazla donatılması ,hayatın günde 5 kez duayla donatılmasıdır.
Günün eklem yerlerine yerleştirilmesidir.
Dua,sadece insanın
Allah karşısında acziyetini ifade etmez,aynı zamanda diğer mahlukat karşısında izzetini de ifade eder.Çünkü “dua “istemektir.Ne isteyeceğini bilmeyen dua edemez.İrade ve idrak sahibi olmayan ne istediğini bilemez.istemek,meşietten pay almaktır.İstemek şuur sahibi olmaktır.
Ve dua işte bu yüzden bir ayrıcalıktır.
Haddini bilen dua eder.Çünkü haddini bilen yetersizliğini bilir.Haddini bilen Rabbini bilir.haddini bilen insan,kulluğunu bilir.Kulluğun en güzel ifadeside duadır.Her yerde her zaman dua edilir.her hal ve şartta dua edilir.
Dua kalbin Allah’la konuşmasıdır.
Dua,diller üstü her dildir.
Kalbin dilidir dua eden.kalp duaya durunca,değil sadece dil,her bir hücre ona katılır.
İnsanın bütün varlığı “istemek” olur.Böyle bir duanın kendisi bizzat icabettir.
Bütün hücreleri istemek kesilen birinin duasının kabul olup olmadığı merak edilemez.
Çünkü böyle bir hal,kabul olmuş bir duanın ta kendisidir.
Böylesine dua eden bir yüreğe sahip olmak,tüm duaların getireceği her şeyden daha üstününe sahip olmaktır.İnsan dua ile istemeden önce,duayı istemelidir.
Bunu istemek,Allah’la konuşan bir kalp istemektir.
Ta Yürekten yapılmış bir dua,insanın iç enerjisini istediği alana yoğunlaştırması demektir.İnsan bütün benliğiyle bir şeyi ister ve o alana yoğunlaşırsa ,duanın yarısı tutmuş demektir.
Diğer yarısı da İlahi desteğe kalmıştır.
Kaynak:Mustafa İslamoğlu(Alemlerin Rabbı Allah)