EbRuSh

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) işittim şöyle buyuruyordu:
“İsrail oğullarında kendi aralarında kardeşlik bağı kurmuş iki kişi vardı. Bunlardan birisi günah işler, diğeri ibadetlerde müctehid idi (çalışırdı).
İbadetlerde uğraşan kişi, diğerini günah üzere gördü ve ona:
−Bu işten vazgeç! derdi.
Yine bir gün onu bir günah üzere gördü ve ona:
−Bu işten vazgeç! dedi.
Günah işleyen kişi de:
−Sen beni Rabbimle baş başa bırak! Sen benim üzerime bir bekçi mi gönderildin? dedi.
İbadetlerde uğraşan kişi de:
−Allah’a yemin ederim ki Allah seni bağışlamaz! ya da Allah seni cennete girdirmez! dedi.
Derken ikisi de öldü ve her ikisi de âlemlerin Rabbinin huzurunda bir araya geldiler.
Allah-u Teâlâ, ibadetlerde uğraşan kişiye:
−Sen Beni biliyor muydun? Yoksa benim elimde bulunanlara güç yetiren birisi miydin? diye sordu.
Allah-u Teâlâ, günah işleyen kişiye:
−Rahmetimle git! Cennete gir, dedi.
Allah-u Teâlâ, ibadetlerde uğraşan kişi için de:
−Bunu cehenneme götürün! dedi.”
Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki o kişi bir kelime konuştu, dünyasını ve ahiretini azaba sürükledi.”
Ebu Davud 4901
Cündeb (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Bir adam; Vallahi Allah falanı bağışlamaz dedi. Kuşkusuz ki Allah-u Teâlâ şöyle buyurdu:
−Benim adıma falanı bağışlamayacağıma yemin eden de kimmiş?! Kuşkusuz ki Ben onu bağışladım ve senin amelini de iptal ettim!”
Müslim 2621/137