zeinarda

Pascal (1623 – 1662)
Pascal, 19 Haziran 1623 günü Fransa’da Clermont’ta doğdu. Babası kültürlü bir adamdı. Pascal yedi yaşına gelince, babası Paris’e yerleşti. Yedi yaşına gelen parlak çocuk öğrenimine başladı.

Pascal doğduğunda, Descartes yirmi yedi yaşındaydı.
Descartes öldükten sonra Pascal daha on iki yıl yaşadı. Newton’dan sadece birkaç yıl önce doğmuştur. Descartes ve Fermat gibi büyük matematikçilerle çağdaş olması bir yerde kendisi için bir şanssızlıktı.

Bu nedenle, tek başına oluşturabileceği olasılıklar kuramının keşfini Fermat’la paylaştı. Kendisini harika çocuk diye ünlü yapan yaratıcı geometri fikrini, kendisinden daha az ünlü olan Desargues’dan esinlendi. Daha çok din ve felsefe konularına eğildiği için matematiğe az zaman ayırdı. Kız kardeşi ona bu konuda egemendi.


Buna karşın, yapabileceğinin çok daha fazlasını verdi.

Pascal, çok erken gelişen bir çocuktu. Fakat, vücutça oldukça zayıftı. Bunun tersine, kafası çok parlaktı. Öğrenimi başlangıçta çok başarılı geçiyordu. Çok küçük yaşta olmasına rağmen, matematiğe gösterdiği ilgi çok dikkati çekiyordu.


Hatta, matematik problemleriyle gece gündüz uğraşmaya başladı. Sağlığının bozulacağından kuşkulanan babası, bir aralık onun matematik çalışmasına engel olduysa da, onun bu davranışı Pascal’ın matematik çalışmasına daha çok yöneltti.


Geometri çalışmak için oyunlarını bıraktı. On iki yaşında babasına, geometrinin ne demek olduğunu sordu. Euclides’in “Elements” adlı geometri kitabını kısa bir zaman içinde yutarcasına bir roman gibi okudu.

Hiç bir yardım görmeden ve hiç bir geometri okumadan, çok küçük yaşta bir üçgenin iç açılarının toplamının 180 derece, yani iki dik açı olduğunu kanıtlamıştır.

Daha önce, hiç bir kitabı okumadan, Euclides’in birçok önermesini ispatlamıştı, Yine, Pascal hakkında abartma yapmaktan özellikle kaçınan kız kardeşi Gilbert’in anlattıklarına göre; Pascal Euclides’in ilk otuz iki önermesini Elements adlı kitabındaki sıraya göre bulmuştur. Otuz ikinci önerme ise, bir üçgenin iç açılarının toplamı ile ilgili ispatıdır.

Pascal on dört yaşına gelince, Mersenne tarafından yönetilen ilmi tartışmalara kabul edildi. Bu tartışmaların yapılması, Fransız İlimler Akademisini doğurdu.

Pascal kendi kendine bir geometrici olmuştu. Baba Pascal’ın hükümet makamlarıyla boğuşması aileyi kötü duruma düşürdü. Güzel ve parlak kız kardeşi Jacqueline, vergi konusunda babası ile anlaşmazlığa düşen Cardinal de Richelieu’yu eğlendirmek için, önünde oynatılan bir oyunda kendisini tanıtmadan oyuna çıkar.
Kendini hayran eden artistin kim olduğunu öğrenen Cardinal, tüm aileyi bağışlar ve ondan sonra baba Pascal’a bir memurluk verir.

Pascal, on altı yaşından önce, 1639 yılında, geometrilerin en güzel teoremini ispat etti.

On dokuzuncu yüzyılda yaşayan İngiliz matematikçisi ünlü Sylvester, Pascal’ın bu büyük teoremine “kedi beşiği” adını vermiştir. Pascal, on bir yaşına gelince sesler hakkında bir eser vermiştir.

On altı yaşındayken, konikler üzerine bir eser yazarak, ünlü Descartes’i hayretlere düşürmüştür.
On sekiz yaşına gelince, şimdi Paris sanayi müzesinde saklanan hesap makinesini bulmuştur.

Fizikte, havanın ağırlığını, sıvıların denge halini ve basıncı hakkında Pascal kanunlarını bulmuştur.


Apollonius ve başkalarının çalışmalarını birer sonuç kabul eden dört yüz tane önerine ortaya koymuştur.

Bu eserin tümü basılamadığı için, bir daha da ele geçmemek üzere kaybolmuştur.

Fakat, Leibniz bu eserin bir kopyasını görmüş ve onu inceleme şanslılığına ermiştir.


Pascal’ın bu eseri geometrik bir metrik olmayıp bir izdüşüm geometrisidir. Aristo, matematiği çokluklar ilmi diye tanımlıyordu. Oysa Pascal’ın geometrisinde çokluk yoktur.

Pascal, on yedi yaşından ölümü olan otuz dokuz yaşına kadar ızdırapsız ve acısız gün görmedi. Hazımsızlık, mide ağrıları, uykusuzluk, yan uyuklamalar ve bu ağrıların verdiği gece kabusları onu yedi bitirdi. Böyle olmasına karşın, yine de bu ağrılar içinde durmadan çalışıyordu.


Yirmi üç yaşlarında, kız kardeşinin baskı ve etkisiyle Hıristiyan dinine ve bunun içinde bazı tarikatlara girdi. Bu konuda epey sarsıntılar da geçirdi. Fakat, yine onda matematik ağır bastı.


Pascal, hurma ağaçları gibi tepeden kurumaya başladı. Aynı yıl hazım organları bozuldu. Bu ara geçici bir felç geçirdi. Bu ona çok ağrılar verdi. Her şeye rağmen, düşüncesi ve kafasının çalışmaları sürüyordu.

1648 yılında Toriçelli’nin (1608 -1647) çalışmalarını inceleyerek, onun da önüne geçti.

Yükseklikle basıncın değiştiğini saptadı. Descartes, Pascal’la çeşitli konuları konuşmak ve özellikle barometre hakkında bilgi almak için geldi.


Bu iki bilginin yaradılış ve ruhsal durumları pek uyuşmuyordu. Descartes, konikler üzerine yazılan eserin on altı yaşında bir çocuk tarafından yazıldığına inanmayı açıkça kabul etmedi. Daha da ileri giderek, Pascal’ın barometre deneyleri düşüncesini, Mersenne’nin çalışmalarından çalmış olmasından şüphelendi.


Descartes’le Pascal’ın aralarında çekememezliğe neden olan üçüncü konu din üzerine olan düşüncelerindeki ayrılıklardı.
Descartes Cizvitleri tutuyor, Pascal’sa Jansen’in mezhebini savunuyordu.

Pascal’ın açık sözlü kız kardeşi Jacqueline’nin sözlerine bakılırsa, bu iki dahi birbirlerini oldukça kıskanıyorlardı. Bu nedenle de, adı geçen yukarıdaki görüşme ve ziyaret soğuk bir buluşma olmuştu.

Descartes’in genç dostuna bazı öğütleri oldu. Pascal da onu ciddiye almadı. 1658 yılının bir gecesinde, uykusuzluk ve diş ağrılarından kıvranan Pascal, kerpetenin egemen olduğu bir zamanda, korkunç ağrılarını unutmak amacıyla, birçok ünlü matematikçinin uğraştığı zarif sikloid eğrisine daldı.


Tüm ağrılarının geçtiğini gördü. Ya da, sikloid üzerine o kadar daldı ki, tüm ağrı ve acılarını unuttu.
Tam sekiz gün sikloid geometrisi üzerinde çalıştı. Bu eğri ile ilgili olan çeşitli problemleri çözmeyi başardı.


Bu buluşlarının bazılarını takma Amos Detonville imzasıyla, Fransız ve İngiliz matematikçilerine meydan ,okumak amacıyla basılmıştır. 1658 yılında kendini oldukça hasta hissetti.


Kısa aralıklarla gelen uyuklamalar dışında, şiddetli ve dinmek bilmeyen baş ağrıları ona çok eziyet ediyordu. Tam dört yıl bu ağrılarla kıvrandı. 1662 yılının haziran ayında otuz dokuz yaşındayken öldü. Ölümünden sonra yapılan otopsisinde, ağrılarının nedeninin ciddi bir beyin hastalığından ileri geldiği saptandı.




Hastalığı sırasında ettiği dualar,kendi tabiriyle,''Hastalığı güzel vesile eyleme''niyeti taşıyordu.Dileriz her kelimesine ''Amin''diyeceğimiz bu samimi dualar onun ebedi şifasına vesile olmuş olsun.

''Sen nazik ve incitmezsin...''
Rabbim,sen her fiilinde nazik ve incitmezsin;senin rahmetin o kadar büyük ki insanların sadece iyilikleri değil hataları bile senin rahmetine erişmeye vesiledir.Kabul et,bu halimle Sana Rabb-i Rahimim olarak yöneleyim çünkü benim sağlıktan hastalık haline geçişim Sana bir değişiklik getirmez.Sen hep aynısın ve hem mutlu hem acı anılarımla benim Rabb-i Rahimimsin.

''Lütfet ki,sadece senin aşkından lezzet alayım...''
Sana ibadet edeyim diye bana sağlık verdin;ne ki ben çoğu zaman bu güzel sağlık halimi San ibadet yolunda kullanmadım.Şimdi kendi halimi düzeltmem için bana hastalık verdin.Sağlıklı halimde iken sağlığımı gururuma ve bencil arzularıma alet etmiştim.Gelsin bu hastalık gurur ve arzularımı öldürsün.Beni dünyevi lezzetlerden tat almaz hale getirsin ki,sadece Senin aşkından lezzet alayım.Hasta yatağımın yalnız sessizliğinde yalnız Sana ibadet eden bir kul olayım.Ve lütfet ki,bedenim heyecanlı olduğunda ruhani hazları uyanan bendeniz,bedenimin ağrıdan inlediği bu zamanda da ruhani tatlara nail olsun.

''Mutluluğu yalnız Seninle olmakta bileyim...''
Kalp ne kadar bahtiyar ki Senin gibi bir Sevgiliği seviyor.Allahım; o ancak böylesine Sonsuz Güzel bir Sevgili ile tatmin olabilirdi zaten.seni sevmenin mutluluğu ne kadar kalıcı ve güven vericidir...
Ne hayat ne de ölüm Seni sevmenin mutluluğundan edebilir bizi.Bütün hatalarım için,her daim Senin aşkın haricinde mutluluklar aradığım için,kalbimi nedamet duyguları ile beze Allahım!Bedenimdeki bu rahatsızlığı ruhumun hidayetine vesile eyle Rabbim!Hazır maddi şeylerden tat alamıyorken,mutluluğu yalnız Seninle olmakta bileyim Allahım!

''Acılarım beni Sana yakın eylesin...''
Rabbim,Sen beni nasılsam öyle görüyorsun zaten;ve eminim ki ben de Seni memnun edecek bir şey olmadığını görüyorsundur.Ya Rabbi,ben kendimde acılardan başka bir şey göremiyorum.Rabbim,bana bak,çektiğim acıları gör,beni dertten derde koyan hastalıklarımı gör.Bak bana,ey Mukaddes Kurtarıcım.Senin kudret elinin bende açtığı yaraları gör.Merhametle bak şu bedenime acılarımı şefkatinle gör.Lütfet de bu acılarım Senin beni hasta yatağımda ziyaret etmene vesile olsun.

''DÜNYEVİ HAZLARIN KAYBINA RAZI OLANLARDAN EYLE BENİ...''


Ya Rabbi,içimde bencilliği besleyen o kendine acıma duygusunu sök at.Acılarım yüzünden kendime acıma tuzağına düşmekten alıkoy beni.Dünyevi hazların kaybına razı olanlardan eyle beni;bu hazların kalbimi asla tatmin edemeyeceğini unutturma bana.Kalbimi acının örtüsüyle ört.Beni illede sağlık illede hayat isteyenlerden eyleme,lütfet de Senin bana layık gördüğün her hale razı olayım.Lütfet ki,sağlık da,hastalık da,ölüm de,hayat da benim için aynı güzellikte olsun.Senin,yalnız Senin Rabbim olduğunu huzurla kabul etmemi sağla ve rahmetini üzerime dilediğin gibi ver ya da al.Lütfet de,Senin ebedi rahmetine tevekkül edeyim,bana Senden ne gelirse hepsini itirazsız kabul edeyim...Amin


Bizim dualarımızdan farkı var mı...