Ben hep 17 yaşındaydım
Demir kapının her açılışında, her ayak sesinde göğsümün kafesine sığmaz yüreğim
Her türlüsünü tattım acının ayrılışın
Yalnız seni özlerken kendimi yenemedim
Çünkü senden gayrısı haram
Şu metrisin önü bir uzun alan bir tek seni sevdim gerisi yalan
Senin hasretindi hücreme dolan
Cigara cekmedi canım hiç gezerken havalandırmayı
Olmadı allı dagıtılmıs voltam hiç
Hele masmavi denize atılmıs oltam hiçmi hiç
İçeride bıraktım dünyayı demir parmaklıklarla görmeyi alışık gözleri
Ve senin için yazdığım şiirleri sözleri
Sana olan aşkımı kağıtlara değil
Metrisin duvarlarına yazdım
Uykusuz geçen geceler akıllara zarar
Kırmazdı beni duruşmada kırılan kalem
Senin görüşlerime gelmeyişin kadar
Parmaklıkların elime bulaşan pası
Havalandırmadan gelen hela kokusu
Işıksız ve ufuksuz hücremde gözlerin kuvvet kaybındaydı
Bir şişin ucundaydı ölümün kokusu ve özgürlük kravatlıların avucundaydı
Bir kazaydı gelişim ya seni sevişim bir masaldı
Tam 17 yıl 15 gece
Bir ranzaydı yattığım birde oturdugum tabure
Ben gençliğim en tutkulu aşkını
Gençliğimin en derin ağrılarını
Kalemle değil tırnaklarımla metrisin duvarlarına yazdımve üzerine zarf değil Metrisin demir kapılarını kapattım
Ve kanayan ellerime tuz bastım
Çok mektup yazdım sana ama hiç yollamadım
Şimdi bir şey yok yanımda senden kalan
Şu Metrisin önü bir uzun alan
BENİM SEVDAM GERCEK SENİN ASKIN YALAN........
__________________
''yâ leytenî küntü turâbâ"
" keşke toprak olsaydım "...