Dilek Duası - Tekil Mesaj gösterimi

nesil266 · 01-09-12, 11:04

Sitemin Sonu

Bir gün okyanusta yol alan bir
gemi kaza geçirerek battı.
Gemiden tek bir kişi sağ
kurtuldu. Dalgalar bu adamı
küçük ıssız bir adaya kadar
sürükledi. Adam ilk günler kendisini
kurtarması için Allahü Teala’ya
yalvardı ve yardım bulurum
umuduyla ufka baktı. Ama ne
gelen oldu ne giden… Daha sonra rüzgardan
yağmurdan ve vahşi
hayvanlardan korunmak için
ağaç dallarından ve
yapraklarından bir kulübe yaptı.
Sahilde bulduğu gemiden arta kalan konserve pusula gibi
eşyaları bu kulübeye koydu. Günler hep aynı şekilde
geçiyordu.Balıkavlıyor pişirip
yiyor ve ufku gözlüyordu.
Allahü Teala’ya dua ediyordu. Bir gün tatlı su getirebilmek için
yola koyulmuştu. Döndüğünde
bir de ne görsün binbir emekle
yaptığı ve tek tutunduğu dal
olan tahta kulübesi alevler
içerisinde cayır cayır yanıyordu..
Başına gelebilecek en kötü
şeydi bu. Keder ve öfke içinde
donakaldı. Artık bu ıssız adada
başını sokabileceği bir kulübesi
bile kalmamıştı. Bu üzüntüyle Allahım bunu bana
nasıl yapabildin diye feryat etti.
O geceyi üzüntü ve keder içinde
geçirdi.O kadar dua ettiği halde
bu olayı başına getirmesinden
dolayı Allahü Teala’ya sitemler etti. Ertesi sabah erken saatlerde
adaya yaklaşmakta olan bir
geminin düdük sesiyle uyandı.
Onu kurtarmaya geliyorlardı. Benim burada olduğumu nasıl
anladınız? diye sordu bitkin
adam kendisini kurtaranlara.
Cevap onu hem şaşırttı hem de
çok utandırdı: “Dumanla verdiğiniz işareti
gördük”

alıntıdır...

01-09-12, 11:04	#1 (permalink)
nesil266 AKTİF ÜYE Üyelik tarihi: 22-08-12 Mesajlar: 332 Konular: 105	Sitemin Sonu Sitemin Sonu Bir gün okyanusta yol alan bir gemi kaza geçirerek battı. Gemiden tek bir kişi sağ kurtuldu. Dalgalar bu adamı küçük ıssız bir adaya kadar sürükledi. Adam ilk günler kendisini kurtarması için Allahü Teala’ya yalvardı ve yardım bulurum umuduyla ufka baktı. Ama ne gelen oldu ne giden… Daha sonra rüzgardan yağmurdan ve vahşi hayvanlardan korunmak için ağaç dallarından ve yapraklarından bir kulübe yaptı. Sahilde bulduğu gemiden arta kalan konserve pusula gibi eşyaları bu kulübeye koydu. Günler hep aynı şekilde geçiyordu.Balıkavlıyor pişirip yiyor ve ufku gözlüyordu. Allahü Teala’ya dua ediyordu. Bir gün tatlı su getirebilmek için yola koyulmuştu. Döndüğünde bir de ne görsün binbir emekle yaptığı ve tek tutunduğu dal olan tahta kulübesi alevler içerisinde cayır cayır yanıyordu.. Başına gelebilecek en kötü şeydi bu. Keder ve öfke içinde donakaldı. Artık bu ıssız adada başını sokabileceği bir kulübesi bile kalmamıştı. Bu üzüntüyle Allahım bunu bana nasıl yapabildin diye feryat etti. O geceyi üzüntü ve keder içinde geçirdi.O kadar dua ettiği halde bu olayı başına getirmesinden dolayı Allahü Teala’ya sitemler etti. Ertesi sabah erken saatlerde adaya yaklaşmakta olan bir geminin düdük sesiyle uyandı. Onu kurtarmaya geliyorlardı. Benim burada olduğumu nasıl anladınız? diye sordu bitkin adam kendisini kurtaranlara. Cevap onu hem şaşırttı hem de çok utandırdı: “Dumanla verdiğiniz işareti gördük” alıntıdır...